Oral dönem

Sigmund Freud'a (1856-1939) göre gelişimin ilk basamağı olup ortalaa 12 ay süren bir dönemdir. Oral dönemde, bebeği ihtiyaçları, algılamaları ve kendini anlatım yolları daha çok ağız bölgesine odaklanır ve temel haz kaynağı emmedir. Emme, pasif ve bağımlı bir davranıştır. Bu dönemde beslenme ihtiyacı, oral yolla bebeğin memeyi veya biberonu emmesi ile sağlanır. Bebeğin oral ihtiyaçları karşılanmazsa, çocuk ileriki yaşlarda parmak emme, tırnak yeme veya sigara içme gibi alışkanlıklar geliştirebilir.

Psikoanalitik kuramda, psikoseksüel gelişimin ilk aşaması. Libidonun ana erotik bölge olan ağızda yoğunlaştığı dönem.Oral dönem iki evreye ayrılır: erken dönemde emme ile doyumun sağlandığı oral emme evresi ve sonradan ise ısırma ile doyumun sağlandığı oral ısırma evresi.

Ağızcıl dönem: Freud'un kişilik gelişimi kuramında, ruhsal-cinsel gelişimin doğumdan başlayarak 12 ile18. aylara dek süren, bebek için temel doyum ve haz kaynağının ağız olduğu dönem, ağız evresi.

Çocuk gelişimi alanında oral dönem, Yaklaşık 0-18 ay arası süren bebeklik döneminin ilk aşamasıdır. Bu dönemde bebeklerin ağız ve ağız çevresi ile ilgili gelişimleri hızlı bir şekilde ilerler. Bebekler ağızlarına her şeyi sokmak isteyecekleri için, bu dönemde anne-babaların bebeklerin ağızlarına uygun olmayan şeyler sokmasına engel olmaları gerekmektedir. Bu dönemde bebeklerin psikoseksüel gelişiminde en önemli etken annenin meme ya da biberon ile beslemesidir. Ayrıca bebekler için emzik vermek de bu dönemde önemli bir rol oynar. Bu dönemde bebeklerin emme, yutma ve dil gelişimi gibi becerileri de gelişir.