Canlandırmacılık (animizm)

Cansız nesnelerin gerçek hayattaki gibi insani nitelik, duygu ve hareket yeteneği olduğu inancıdır. Animizm ile Piaget, işlem öncesi dönemdeki çocuk için doğanın canlı, bilinçli ve bir amacı olduğunu kastetmiştir.

Doğal olayların veya cansız nesnelerin canlı olduklarına veya niyet,arzu ve duygu gibi hayatla ilgili özelliklere sahip olduklarına inanma.

Cnlıcılık: Jean Piaget'ye göre çocukların bilişsel gelişim sürecinin işlemsellik öncesi evresinde, cansız nesnelere dostça ya da düşmanca özellikler yükledikleri dönem.

canlıcılık.

Canlı olmayan varlıkların canlı varlık nitelikleri taşıdığına ve eylem yapabileceklerine olan inanç.

İşlem öncesi dönemin bir kesiti: Cansız objelerin gerçek hayattaki gibi nitelikleri ve hareket yeteneği olduğu inancı.

Canlandırmacılık ya da animizm, çocuğun nesnelere, cansız objelere veya olaylara insan özellikleri atfederek onlara canlı bir varlık gibi davranması veya onların da canlı bir ruha sahip olduğunu düşünmesidir. Örneğin, çocuk, bir oyuncak bebekle konuşarak veya ona yemek yedirerek onun gerçek bir bebekmiş gibi davranabilir. Bu, çocuğun dünyayı anlamaya, ilişki kurmaya ve duygusal ihtiyaçlarını gidermeye yönelik normal bir davranış örneğidir. Bu süreç, çocuğun hayal gücünü geliştirir ve onların düşünsel ve duygusal gelişimine katkı sağlar.